Skip to main content

Der Rührkuche

A Hausfraa, sauber wie geleckt,
die tipp topp kocht un prima bäckt,
rührt neulich sich ´n Kuche ei –
der sollt wos ganz besonders sei.
Sie hot oh ihre Kunst gegläbt
un hot a sicher ihr Rezept.
Oh goar niß hot´s die Fraa laß fahl:
Sie nimmt ocht Eier – gruß und gahl,
tut Butter, Zucker, Gustin nei,
un woar mit Leib un seel debei.
Wie flüssig Gold hot dos Gemeng
in de Backform ausgesenn.
Die Backform kömmt zum Bäcker hie,
der gibt mit Lob sich sichtlich Müh,
a mehnt: ich muß scho soe als Kenner,
Ihr Kuche, die wern ömmer schönner!
Doch wie er ´n aus ´n Ofe tut,
doa schtaunt dar Beck sich halb kaputt.
Ja ko ich denn net richtig gseh –
die Backform is doch fast ganz leer,
doa klebt doch blues wos oh die Wend –
Himmel heilig sakrament.
Die Hausfraa is in Fröd geschwomme,
doch die Fröd woar schnell vorbei,
wie sie sah die Schweinerei.
Der Beck hot festgestellt unterdesse:
Die Hausfraa hot ihr Mahl vergesse!

Von Herrn Otto Eberhardt aus Themar zur Verfügung gestellt
Skip to content