Skip to main content

Öbbes voon Babull

De „Babull“ woar da August Werner –
a heitne langer, dörrer Hund;
er woar net dumm, trug a kä Hörner
un wog sei hunnertfuchzig Pfund.
In de „Glotzgass“ toat er wohne.
Ich seah´ne vür mir ganz genaa;
sei Gsicht woar gahl wie a Zitrone…
„Raffl“ hieß sei klänne Fraa.
Wie gsött: net dumm, doch schpoarsam woar er –
er hot geschpoart öm jeden Preis.
Blues manchmoal woar sei Koopf kä kloarer
wie ich euch sofort beweis:
De Zeppelin woar doamals mode,
un wos mode is, kost Geeld.
Zwoar hatt´s de Babull in de Loode,
doch wußt er, wie mesch zommehält.
In allen – dos muß me ihn laß –
hot er sich gründlich ausgekennt.
Doa koam moal äner in die Gaß,
er sollt für´n Zeppelin wos schpend:
„Oh“ sött de Babull ganz beharrlich,
„so a Deng fliegt owe in de Luft
un schlöat de Blitz nei, bricht´s doch währlich
mitte durch, daß ner so pufft.
Runner fellt´s un hunne trat ich,
schlöat mich a noch koarz un klä –
noch net amoal än Pfennig gah ich!
So – weiter will ich niß mehr söh“.
Un weil er na bei jeden Dingle
gelärmt hot wie e Dunnerschlog,
hon ihn a die Gassejüngle
geärgert doch fast jeden Tog.
Blues oh de Dochrinn wenk geklappert,
brocht´n Babull schue in Woll –
er hot geflucht, gegröhlt, geschlappert
die halbe Nächt – es woar ganz toll. –

Amoal hot er sich auflass bind:
Themr wör a teures Pflaster;
de Tabakpreis, dos wör a Sünd –
in Schleusinge göbs billige Knaster!
De Babull mähnt: „Dos hür ich gern,
a masse Geeld ko me doa gschpoar,
ich wer morn früh gleich aufre färrn
un käff doa gleich fürsch ganze Joahr“.
Nu gab´s kä lang Besinne net:
De Babull ging´n anere Früh
zum Bahnhof, käfft gleich Retourbillett
un – mit´n Zug ging’s aufre hie…
In Schleusinge saust er ins Geschäft,
wu´s zwä Pfennig billiger woar
un hot halt nu gleich eigekäfft
Tabak für dos ganze Joahr.
Erscht hinneher sött sich der Moh:
wos hot dos Eischpoarn denn für Zweck,
wenn die teuer Eiseboh
dos Gschpoarte frißt schue vorneweg!
Ganz übel wursch debei dann Moh,
es woar´ne ball zum Katzekriege
un die ganze Eiseboh
toat ihn direkt in Mooge liege.
„Wärt, Böhle“ hot der Moh gedacht,
„dos werd dir widder wett gemacht!
´n ärme Moh öms Geeld ze bringe –
doafür leh ich dich orndlich nei;
dumm bin ich net, mir wird´s gelinge –
wör ich blues vür’n Bahnhof erscht vebei!
Ich wer doch net of´s Böhle wärte.
Wu denke blues die Affe hie!“.
Dröm schnappt er sich sei Rückfahrkärte
un pfropft se hoartig in sei Schüh…
De Babull gätt mit lange Schritt
un geduckt – dos is ganz kloar…
„Wenn mich a Eiseböhner sitt,
bin ich veratzt – doa muß ich foahr“.
Wie e Schpitzbub schleicht er sich
bis ohn Bahnhofsvürplatz noh
un er hatt Glück, es zeigte sich
käner vo de Eiseboh.
Doa gab de Babull sich an Schwung,
un racht weit noach voarn gebückt
macht er´n riesenhafte Schprung
über de Schtraß un – ´s hot geklückt.
„So, nu rütsch me´n Buckl roh
du sündenteure Eiseboh!“.
Mit lange Schritt un derbe Schtäcke –
dabei a poar moal ömgeguckt –
er is gelaffe die ganz Schtrecke.
Ihn hot ve Fröd´s Fell gejuckt.
Er woar bereits schoa korz vür Vesser,
doa woarsch mit seiner Fröd vebei,
er wur blaß un ömmer blässer,
denn de Zug koam owe rei…
De Balull ower – klug wie ömmer –
leht sich fix in Schosseegrobe:
„So. ihr erwischt mich numehr nimmer,
doa seid ihr viel ze dumm doa obe!“.
So hot de Babull – ungeloge –
mit Rückfoahrkärte in die Schüh,
doamoals die Eiseboh betroge.
Die Mensche lache heut noch drü.

Aus den 3 Heften, die Hugo Walther am 11.01.1962 Herrn Albert Fischer aus Themar für 100,00 DM verkauft hat und sein Enkel, Herr Hartmut Fischer, der Stadt Themar als Leihgabe überlassen hat.
Skip to content